നിന്റെ ഓര്മകള്ക്ക്
എന്റെ രക്തത്തിന്റെ
മണമുണ്ട്
ആത്മാവില്
പ്രേതാവേശത്തിന്റെ
കനല് വീഴുമ്പോഴും
ബോധം വീണ്ടെടുത്തത്
ഓര്മകളില്
ഇല്ലതാവാനാണ്
ശൂന്യമായ ഹൃദയം
കാലത്തിന്റെ
ഇടവഴികളില്
ചിന്ത മുറിഞ്ഞു
നില്ക്കുമ്പോള്
ഒന്നുമില്ലായ്മയുടെ
കടുംശ്രുതികള്
ആത്മരോദനങ്ങളില്
വിസ്മൃതമാവുന്നു..
നിലയറ്റു പോകുമ്പോള്
വിരല് കോര്ക്കാന്
നിഴലുകള് മാത്രം
പാതിമുറിഞ്ഞ
കവിതകളില്
എന്റെ ഹൃദയം
കൊര്ക്കപ്പെടുമ്പോള്
വിഹ്വലതയുടെ
അവസാന
നാഴികമണിയും
അടിച്ചു
കഴിഞ്ഞിരുന്നു
എന്റെ രക്തത്തിന്റെ
മണമുണ്ട്
ആത്മാവില്
പ്രേതാവേശത്തിന്റെ
കനല് വീഴുമ്പോഴും
ബോധം വീണ്ടെടുത്തത്
ഓര്മകളില്
ഇല്ലതാവാനാണ്
ശൂന്യമായ ഹൃദയം
കാലത്തിന്റെ
ഇടവഴികളില്
ചിന്ത മുറിഞ്ഞു
നില്ക്കുമ്പോള്
ഒന്നുമില്ലായ്മയുടെ
കടുംശ്രുതികള്
ആത്മരോദനങ്ങളില്
വിസ്മൃതമാവുന്നു..
നിലയറ്റു പോകുമ്പോള്
വിരല് കോര്ക്കാന്
നിഴലുകള് മാത്രം
പാതിമുറിഞ്ഞ
കവിതകളില്
എന്റെ ഹൃദയം
കൊര്ക്കപ്പെടുമ്പോള്
വിഹ്വലതയുടെ
അവസാന
നാഴികമണിയും
അടിച്ചു
കഴിഞ്ഞിരുന്നു